III. "Telotycznie"

Nie rozumiem. Wczoraj było 36 wejść na bloga, a komentarzy pod ostatnim rozdziałem tylko 2.... Dla was to jest tylko kilka minut, a mi daje kopa na napisanie następnego rozdziału i daje ogromną radość. Proszę, wyrażajcie swoją opinie i pokazujcie że wam to chodź trochę zainteresowało..... A  i mamy kolejnych obserwatorów więc ten rozdział jest dla nich. Dziękuje Annie za każdy komentarz i Maggie że również obserwuje. Tylko proszę komentujcie!! :)

**************************

Oczami Jennifer:

Stałam  w kolejce, która niestety była dość długa i co jakiś czas spoglądałam na młodą która siedziała na czerwonym fotelu w kącie sali.

-I znowu się spotykamy....-odwróciłam się i spojrzałam na zielonookiego chłopaka w loczkach który stał za mną....Starałam się przypomnieć sobie gdzie go już widziałam, ale jak tylko przejechałam wzrokiem po jego towarzyszach od razu pamięć wróciła mi jak za machnięciem różdżki.

-A tak.....banda kretynów z parku....-wywróciłam oczami z zamiarem zignorowania ich obecności.

-Mhm. Przepraszam za nich. Lou gonił Zayn'a po tym jak go przewrócił na śnieg i....- Ciemny blondyn przeczesał swoje włosy i uśmiechnął się przepraszająco.

-To ja powinnam was przeprosić że tak na was naskoczyłam, ale....-przerwałam mu wiedząc, że przecież to ich nie tłumaczy, nie? Ale ja też nie byłam bez winy.

-Co podać? -karma? Ja przerwałam Liam'owi(?), pani przy kasie przerwała mi.  

-Ja poproszę jeden ulgowy i normalny na "Renifer Niko ratuje brata".

-26,89 funtów.

-Nie lepiej iść na komedie? -spojrzałam na mulata, który stal przede mną z podniesionymi w pytającym geście brwiami.

Westchnęłam cicho i pokiwałam głową. Odwróciłam sie i chciałam zawołać Majkę, ale zobaczyłam ją jak stoi przede mną i spogląda na chłopaków

-Kto to ?-wskazała swoim małym paluszkiem wskazującym na One Direction

-Pamiętasz upadek w parku? No to właśnie oni go spowodowali, a dokładnie ten mulat co się chowa....

-Patrz Louis! Twoja damska wersja! -Spojrzałam na blondyna a potem na Tomlinsona i uśmiechnęłam się lekko. Miał na sobie niebieską bluzkę z wielkim uśmiechem, a do tego czarne lekko obcisłe w nogach spodnie. Ubiór dopełniały czarne pół buty, wyglądające na idealne na naszą porę roku. 

-Oh.....-podeszła do Malika i zadarła główkę do góry by móc spojrzeć na jego twarz.- ładny jesteś...-

Zayn uśmiechnął się zadowolony i ukucnął tak by być na równi z młodą, a chłopaki odsunęli się, dając im trochę miejsca. Zaczęliśmy wszyscy, po za tą dwójką, cicho chichotać.

-Dziękuję, księżniczko. To komplement usłyszeć z twoich ust coś takiego.-uśmiechnął się do niej radośnie, a ta tylko zachichotała. 

-Ej! To ja jestem ten najprzystojniejszy! Czemu uważasz ze to on? -Tomlinson spojrzał urażony na dziewczynkę, która nawet nie zareagowała na jego słowa.
Mała jedyne co to patrzyła poważnie na bruneta i wyglądała jakby się nad czymś zastanawiała. Jak się szybko okazało, słusznie mi się wydawało.

-Tak, i telotycznie mogłabym Ci Zan wybaczyć...

Żaden z chłopaków prawdopodobnie nie do końca zrozumiał pierwsze słowo Majki, co można było wywnioskować z ich pytającego wzroku, którym mnie obdarzyli. Szybko pospieszyłam z wyjaśnieniami, lekko śmiejąc się pod nosem. 

-Teoretycznie, skarbie. 

-Nie za skomplikowane słowa dla takiej małej panny, co?- Harry uśmiechnął się, ukazując swoje dołeczki i spoglądając na dziewczynkę. 

-Mama je zna, wiec ja też-wyszczerzyła się i spojrzała na mnie jeszcze szerzej się uśmiechając-ale  Ci tego nie wybaczę....uloda to nie wszystko. A mnie bolało....-zmierzyła go wzrokiem. Ona, poważna i wręcz patrząca na niego z naganą, a on- mężczyzna patrzący na nią ze skruchą i lekkim, ledwo widocznym uśmiechem. Rzadki widok, widzieć dorosłego facet, kajającego się przed dzieckiem. 

-Przepraszam, nie zauważyłem cię tam, co mogę zrobić aby młoda dama mi wybaczyła?

-Pocoln!! i cola! i..... i.... -spojrzała na mnie a ja widząc jej błysk w tych lazurowych ślicznych oczętach zrozumiałam że coś kombinuje i szczerze to nie do końca mi się to podobało.

-Nie kombinuj Młoda. I lepiej chodź bo musimy jeszcze coś kupić do jedzenia, a jeżeli tak będziemy tu stać, to seans rozpocznie sie bez nas.

-To idziemy kupić ci ten popcorn i cole. A tak wgl to jak się panie nazywają?

-Dzięki, ale stać mnie na kupno czegoś do jedzenia.
-To był warunek tej o to młodej damy, aby mi wybaczyła i zamierzam go wypełnić. Wiec schowaj swoją dumę i portfel do kieszeni i chodźmy po to jedzenie.-Super. Kretyn. Do tego uparty.
-Więc jak się Panie nazywają? - Niall spoglądał to na mnie, to na dziecko. Czy oni wszyscy uśmiechają się przez cały czas?
-Jennifer, a ten brzdąc to Majka. -westchnęłam z rezygnacją.

-Piękne imiona dla pięknych dziewczyn....-Harry błysnął mi dołeczkami i tymi swoimi oczami. 

-Poproszę dwa duże popcorny i dwie pepsi, jedną dużą, a drugą małą, tak?-spojrzał na mnie niepewnie, a ja jedynie zdobyłam się na delikatne skinięcie głową.- oraz...Jen co chcesz?

-Dzięki kupie sobie sama....

-Nie wygłupiaj sie. Jak już kupuje, to mów na co masz ochotę. Powiedzmy ze to taka rekompensata za to w parku.

Jego wzrok mówił sam za siebie. Albo powiem mu na co mam ochotę, albo stąd nie odejdziemy. Mówiłam? Uparty kretyn. Uparty jak osioł. 

-Shake'a czekoladowego poproszę.-cicho westchnęłam, kręcąc głową z rezygnacji. 

- £49,99 poproszę.

Wyciągnął portfel i szybko zapłacił za wszystko. Podał mi mojego shake'a i popcorn, a następnie ukucnął przed małą i podał jej zimny, niebieski kubek z logo Pepsi....  Przyjemnie było patrzeć jak pomimo wieku dziewczynki, on traktują ją jak równą sobie, a zarazem ma w pełni świadomość, że jest przecież dużo, dużo od niego młodsza. Sam po chwili wziął swoje jedzenie a po chwili już siedzieliśmy na kanapie i czekaliśmy aż reszta coś sobie kupi. Mimo wszystko nawet przyjemnie się nam rozmawiało, ale czas gonił a nie chciałyśmy z Majką się spóźnić na bajkę więc podziękowałyśmy i pożegnałyśmy chcąc iść już do sali.

-Czekaj! Podasz mi swój nr?

-Skoro spotkaliśmy sie po raz drugi to i trzeci też się spotkamy..... Cześć!

Bajka trwała dość długo, ale nie powiem była ciekawa. Obok Majki siedział chłopiec, który był może o 2 lata starszy od młodej i cały czas komentowali bajkę. Po seansie szłyśmy do drzwi rozmawiając na temat seansu, gdy przed nami wyskoczyli ni z stąd ni z zowąd chłopaki.

-Siema...widać że już po bajce. To co odwieziemy wam do domu....i nie ma żadnego "ale".
Czekali tu na nas? Mam nadzieję, że nie, ponieważ nie mam zamiaru zagłębiać się z nimi w znajomości. Mała potrzebuje spokojnego dorastania, a nie tabuny reporterów i obelg, ponieważ ktoś dostrzegł nas z One Direction. Wolałam przejść się z Majką niż ryzykować. 

-Nie odpuścimy wam tego więc chodźcie.-Liam jakby dobrze wiedział co działo się w mojej głowie wziął małą na ręce i nawet się patrząc na mnie przyspieszył tempa i skierował się do wyjścia. Super. Kolejny uparty jak osioł kretyn.
-Zimno, nie będziecie szły do domu piechotą.
-Ciemno na dodatek.
-I pewnie jesteście zmęczone. 

Chłopaki gadali jeden przez drugiego z czego zrozumiałam tylko trzy wypowiedzi i więcej nie dałam już rady. Powstał z tego tylko jeden wielki harmider i żadnego pożytku z niego. Nie chcąc sie kłócić poszłam za Liam'em. Nie miałam wyjścia. Na rękach nadal miał moje słoneczko, a nie było opcji, że spuściłabym ich z oczu. Po za ledwie paru chwilach, w których doszliśmy do auta i wsiedliśmy do niego, skierowaliśmy się pod wskazany przeze mnie adres. 

-Wiecie że to bezsensu? Mamy 15 min drogi z kina do domu. A i tak wy pewnie w drugą strone jedziecie.

-A wiesz że nie? Akurat to jest nam po drodze. Jak tam film?

-Bajka Niall, bajka- zaśmiałam się cicho i spojrzałam na dziewczynkę, która zasypiała wtulona we mnie. -Była nawet fajna. Może nawet lepsza od pierwszej części. A u was jak komedia?

-O dziwo im się udała i było się z czego pośmiać.
-Lou, teraz skręć w prawo i pierwszy dom po lewej.
-Ten? Wow niezła chata.
-Dzięki. To do zobaczenia, dobranoc-wzięłam małą na ręce i starałam się wygrzebać z auta co nie było takie łatwe. Liam to zauważył i wyszedł a auta, aby po chwili wziąć ode mnie Majkę i pozwolić mi wyjść. Chciałam odebrać ją od niego, ale ten jedynie po raz kolejny nie patrząc na mnie skierował się przed siebie, tym razem w stronę mojej bramy. Szybko go dogoniłam i wyprzedziłam, aby móc otworzyć furtkę, a następnie drzwi od domu. Zaprowadziłam go do mojego pokoju i wskazałam na łóżko gdzie po chwili leżała już 3-latka. Zeszliśmy na dół. Spojrzałam na Liam'a który rozglądał się po pomieszczeniu, w którym się znajdywaliśmy, ale widząc mój wzrok na sobie, szybko sie zreflektował i z uśmiechem na ustach spojrzał na mnie
-Dzięki, nie wiem czy bym sobie bez ciebie poradziła.
-Żaden problem. Ładnie tu. Dobra ja lecę, mam nadzieje ze sie jeszcze spotkamy. Dobranoc
-Dziękuje i dobranoc.-Otworzyłam przed nim drzwi wejściowe i po chwili patrzyłam jak idzie w kierunku furtki, którą otworzyłam mu domofonem, który znajdywał się przy drzwiach.. Pomachałam jeszcze chłopcom na pożegnanie i z lekkim uśmiechem na ustach poszłam zrobić sobie herbaty oraz coś do jedzenia....